استفاده از پرتو الکترونی تحت تاثیر میدان مغناطیسی برای بهینه سازی الگوی دوز تجویزی در بیماران تحت رادیوتراپی

زمینه و هدف: در رادیوتراپی برای درمان توده های سرطانی بسته به عمق و نوع تومور اغلب از پرتوهای فوتونی یا الکترونی استفاده می­شود که به ناچار بافتهای سالم در مسیر اشعه مقداری دوز دریافت می­کند. از آنجا که میدان مغناطیسی موجب انحراف در مسیر پرتو الکترونی می­شود می­توان از این خاصیت استفاده نمود و واگذاری دوز از بافت­های سالم را به طرف بافتهای تومورال هدایت کرد. روش بررسی:در این تحقیق از پرتو 15MeV تولید شده توسط شتابدهنده Varian2100C/D استفاده شد وفرآیند دوزیمتری نسبی با استفاده از فانتوم آب سه بعدی و دوزیمترهای استوانه ای CC13 یک بار بدون اعمال میدان و بار دیگر با استفاده از میدان مغناطیسی صورت پذیرفت. یافته ها:پس از اعمال میدان مغناطیسی دوز سطحی افزایش یافته و ضمن اینکه دوز در منطقه بیلدآپ بیشتر شد عمقی که در آن ماکزیمم دوز رخ می داد نسبت به حالت عدم وجود میدان جابجایی داشت.نیم سایه نیز در بعضی جهات زیاد و در جهاتی دیگر کم شده بود. نتیجه­گیری: با اعمال میدان مغناطیسی می­توان مناطقی با دوز افزوده شده و در جوار آن مناطقی با دوز کاسته شده پدید آورد.به نظر می­رسدبا تنظیم صحیح این مناطق روی بافت سرطانی و سالم می توان بازدهی رادیوتراپی را افزایش داد.